Van Joshua naar Newport Beach!

De laatste loodjes zijn gelegd! Van het snikhete Phoenix (waar we maar weinig van hebben meegekregen) hebben we snel de 200 mijl afgelegd naar Californie waar we het Joshua Tree Park hebben bezocht. Dit was ook alweer zo mooi!! Niet zozeer met vergezichten en landschappen, maar met natuur!! Prachtige cactussen (in bloei!) en bomen en we hadden het grote geluk dat we bijna als enige (behalve een duitse RV die laat op de avond arriveerde) op een natuurcamping onder de Joshua Trees konden camperen. Een prachtige zonsondergang, een vuur en marshmellows en we waren helemaal romantisch op honeymoon :)

En dan is het ineens afgelopen met al het natuurgeweld en rijden we de grote stad in. Een heel eind richting LA, waar we bosbranden zien en dan richting de zee, naar Newport Beach (voor de kenners: hier speelt de serie The OC zich af). Een mooie badplaats, waar Wimmo en ik een leuk huisje gaan uitzoeken op Balboa Peninsula Point.... ALs we niet meer terugkomen dan zijn we daar gesettled :)

Het weer zit niet echt heel erg mee: het regent zelfs een beetje (iets wat ze hier in jaaaaaren niet hebben meegemaakt in juni), dus we duiken de eerste middag een grote mall in waar Wimmo zich de nodige zaken in de Apple store aanschaft (en een boel gedoe met bonnetjes want de inkopen moeten de douane over mogen, en hijzelf en 'his wife' moet ieder de helft meenemen).

Gelukkig is het zwembad en de spa op ons RV Resort gewoon open, dus ook al is het wat koud, we trekken 's avonds nog heerlijk wat baantjes en vermaken ons vervolgens met Scrabble.

Vandaag ziet het weer er alweer beter uit, dus op het programma staat: relaxen!!!!!

Page, Grand Canyon en Phoenix

Hier weer even een update vanuit een snikhete camper! Het is nu net acht uur in de morgen geweest en het is al bijna 35 graden buiten. We zitten dan ook Phoenix, het zuiden van Arizona. Het verschil is enorm: gisteren in de Grand Canyon vroor het nog bijna 's nachts en nu dus overal cactussen en brandende zon. Kan trouwens voor de gezondheid niet goed zijn, die temperatuurwisselingen: we zijn inmiddels allebei snotverkouden!

Maar goed, waar waren we? Wimmo (die nu nog onbedaarlijk ligt te snurken) heeft het laatste stukje geschreven vanuit Monument Valley. Van daaruit zijn we in de ochtend naar Page gereden, dit ligt aan Lake Powell (een door een stuwdam ontstaan groot meer). Na wat verwarring over de tijd (mountaintime, pacific time....) konden we om elf uur mee met een tour naar Antelope Canyon. De foto's staan al een paar dagen op dit blog, nu weten jullie dus ook waar ze gemaakt zijn. Antelope schijnt een 'photographer's dream' te zijn. En inderdaad, massa's mensen met professionele foto-apparatuur waren present tijdens de tour. De canyon ligt op Indiaans grondgebied, dus je mag er alleen in met een indiaan. Die van ons was heel aardig en wist het nodige te vertellen over zijn 'volk'. Naast interessant was de canyon vooral prachtig. (en heel druk, maar daar waren we voor gewaarschuwd).

In de middag stond wat relaxen op het programma op en om het meer. Lekker zwemmen, misschien een bootje huren. maar helaas, zodra het meer in zicht kwam werd het weer (weer) slechter: onweer en regen... Onszelf maar even in de camper vermaakt, en toen het weer opklaarde zijn we naar Horseshoe bend gereden, een overzichtspunt over de colorado-river. Ook weer prachtig! Na de nodige Dora-souvernirs gekocht te hebben bij de Wal*Mart (voor Lynn natuurlijk...., niet voor onszelf) terug naar de camping om alsnog vlees op de bbq te gooien. De volgende dag zou ons naar de Grand Canyon brengen!

De Grand Canyon dus.... Tja, vooral groot dus...... erg groot.... (en koud!) Heel mooi, maar misschien een beetje te groot (voor zover dat kan). We hadden een kampeerplaatstje in het park en zagen al meteen een grote eland op de weg staan. Met een bussysteem kon je overal in het park komen, maar dat bleek nog vrij ingewikkeld, en we hebben volgens mij meer tijd doorgebracht in de diverse kleuren bussen dan in het park. Toch hebben we nog een stuk langs 'de rim' (de afgrond) gelopen en in het IMAX theater hebben we de film van National Geographic gezien (beetje een toeristenval, maar vooruit...).We konden wel nog het laatste stuk zonsondergang in de canyon meepikken, dat was wel erg mooI! 'S nachts daalde te temperatuur tot bijna aan het vriespunt, dus het was koukleumen met onze dunne dekens.

En gisteren snel weer door om een heel eind naar het zuiden te rijden. Richting Phoenix ging het al snel, nadat we in Flagstaff ontbeten in een universiteits-koffie-tentje (waar alle vooroordelen over amerikaanse studenten bevestigd werden). We waren eigenlijk allebei een beetje, mwah, verkouden, suffig, dus zijn we alleen gestopt bij Montezuma's Castle. Een 'kasteel' in een rotst waar een gezin nog echt gewoond heeft tot eind jaren 50 van de vorige eeuw!

Bij Phoenix nog snel even wat geshopt, en daarna een camping gezocht (wat nog geen gemakkelijke opgave bleek, maar uiteindelijk is het gelukt).

Vandaag gaat de reis naar Joshua Tree Park, waar we weer in het park zelf hopen te overnachten, en dan het laatste stukje naar Los Angeles waar we nog drie dagen aan de zee zullen spenderen, alvorens zaterdag weer naar huis te vliegen :( Het einde nadert, maar gelukkig hebben we nog even!

Canyon lands, Arches, Monument Valley

28 Mei ’09 – Moab

Vandaag hebben geresideerd in Moab – Utah. En Moab staat in Amerika voor: Outdoor adventure!! Menig man draagt hier vol trots zijn T-shirt met daarop: “I’m in Moab, bitch!!”. Outdoor adventure: Door de modder scheuren, hiken en natuurlijk: barbecueën!! En gezien de rammelende verbindingen, valt draadloos internetten ook onder ‘extreme outdoor sports’.

Voor vandaag hebben we een authentieke, ronkende en brullende (en benzine slobberende!) 4x4 Wrangler gehuurd. Die apparaten zijn unbelievable; wat een kracht schuilt daar onder de kap! Eerst zijn we om te oefenen langs Onion Creek gereden, dat ging goed, daarna hebben we de beroemde Shafer Trail gedaan (deze loopt langs Dead Horse Point, je weet wel: waar Thelma & Louise van de kliffen zijn gereden!), vervolgens Klondike Bluff. Dit was, voor ons althans, een behoorlijke uitdaging: vol steile klims, ‘tippy’ points en enorme rotsblokken. Achteraf kunnen we volmondig zeggen: Vlakte van Hato is voor mietjes!!

29 Mei ’09 – Arches

Even wat geologie: 150 miljoen jaar geleden heeft iemand zand in grote hopen neergelegd. Vervolgens hebben ze het laten onderlopen met een ondiep oceaantje. Dit oceaantje bracht de mineralen waardoor het zand aan elkaar plakte. De oceaan ging weg en de wind sleet vervolgens lange dijken uit het zand die van binnen afbrokkelden, zie hier: Arches!

Even opgelet! Het roze vlekje onder bij “die ene” arch is Hanneke (en waar Hanneke haar tanden in zet is gewoon een appel, de arches zijn niet eetbaar)

Wat heel erg mooi en bijzonder is, is “The Delicate Arch”. Zoals je op de foto’s ziet, zitten er een hele hoop mensen te wachten op de zonsondergang voor ‘de beste’ foto van The Delicate Arch. Sommigen doen halsbrekende toeren onder luid applaus. Vanuit het publiek worden ‘verzoek nummers’ geroepen: “Go Ahead, do the arch-in-a-arch!”. De sfeer heeft veel weg van de Sacre Coeur op een zwoele zomeravond. Triviant: de eerste foto van The Delicate Arche is precies 101 jaar geleden gemaakt. (Ik heb ‘m gezien... en ik vind onze foto’s beter).

30 Mei ’09 – Monument Valley

Capitol Reef en Goblin State Park

Daar zijn we weer! We zitten nu in Moab, het is half vier plaatstelijke tijd en Wimmo ligt in het zwembad van de camping. Ikzelf vind het te koud om te zwemmen (25 graden....) dus heb ik mooi tijd om weer wat van ons te laten horen!

Waar waren we gebleven? Oja, het laatste bericht kwam van Cannonville, toen we Bryce hadden gehad. Nadat we het bericht en de foto's op dit blog hadden geplaatst wilden we nog een laatste belangrijke actie uitvoeren: het versturen van de trouwkaarten! Via Greetz.nl had ik thuis al een kaart gemaakt, met tekst erop en de adressen klaargezet. Alleen de foto hoefde er nog maar in te worden gezet en dan konden ze verstuurd worden. Ten eerste kregen we geen goede verbinding met de site. Na wel 100 keer proberen gaven we het op en zochten we de foto die wilden gebruiken, misschien konden we die alvast wat 'photoshoppen'. De foto die we in gedachten hadden was door onze getuigen gemaakt en door hem naar ons toegemaild. Helaas was het bestand te klein, waardoor we hem niet konden gebruiken (deze foto houden jullie nog tegoed!). Dan maar een andere foto uitzoeken. Die pastte weer niet in de kaart die ik had gemaakt. Uiteindelijk hebben we het opgegeven en zijn we gaan slapen... zzzzzz heerlijk! na zo'n lange dag!

De volgende dag (gisteren, voor ons) direct 's ochtends er nog maar eens goed voor gaan zitten en uiteindelijk, na veel getier, gekloot en geprutst was het dan toch gelukt. De kaarten zijn inmiddels verstuurd en er is maar 1 klein grammaticaal foutje in blijven zitten....

((Deze dag (maandag de 25e) was toch wel een beetje een bijzondere dag, want we hebben (ondanks het tijdsverschil) veel gedacht aan Frederique en Susanne en Martijn. Vandaag was de operatie van deze kleine kanjer en dat was best een heel spannende dag... Wat was ik blij toen ik zojuist las dat alles is goed gegaan!!! ))

Al vroeg pakten we ons kamp en vertrokken we naar Capitol Reef. De weg leidde ons door het Dixie Forest, prachtige bergen met adembenemende uitzichten. Via het Amerikaforum had ik gehoord van Kiva Koffeehouse, waar we stopten voor een kop koffie en een vroege lunch. Het uitzicht hier was weer fantastisch!!!

Toen we door de hoge bossen reden regende het op sommige momenten flink, maar dat maakte het uitzicht, waar de zon wel scheen, des te mooier. Rond drie uur kwamen we aan bij Capitol Reef waar we een plekje uitzochten op de Fruita Camground in het park. Hier leefden vroeger (1880 - 1950) een mormonen-clan en sommige huizen waren bewaard/ gerestaureerd. Maar het gaat natuurlijk om de natuur in het park (die soms heel dicht bij komt, als er drie herten voor de camper staan naar binnen te kijken). We rijden met de camper de scenic drive, stoppen om foto's te maken en rijden met zonsondergang terug naar de camping. Waauw..... het houdt niet op hier, wat is het prachtig!

In de camper (lekker primitief, geen water, stroom of electriciteit) eten we een pizza (de oven doet het wel) en spelen we Rummicub totdat we in slaap vallen.

Vanochtend stonden we weer op tijd op, tijd om naar Moab te gaan! We kunnen hier op twee manieren naar toe rijden: de zuidelijke route (aangeraden door 'mijn boek') of de noordelijke route (minder mooi, maar beduidend korter). We kiezen ervoor om de noordelijke route te rijden, het zijn toch al lange dagen met de camper. Bijkomend voordeel is dat we via deze route een kijkje kunnen nemen bij Goblin State Park..... Wonderlijke speling van de natuur, bekijk de foto's maar.... Na dit bijzonder geinige park rijden we kilometers lang door Wild West landschap naar Green River, waar we bij de Subway lunchen. Wimmo neemt een Footlong (voor de leken onder ons: een brood zo groot als een voet...) met kalkoen en ham en voor mij is een 6 inch (de helft) met kip voldoende. Heerlijk! Daarna nog een klein uurtje rijden en dan komen we in Moab, uitvalsbasis voor allerlei bijzonder actieve activiteiten. Voor morgen hebben we een jeep gehuurd waarmee we Canyonlands zullen doorcrossen, en hier verheugen we ons allebei erg op. Maar eerst vandaag nog even Moab verkennen, boodschapjes doen en lekker barbecuen!

Later meer!!!

24 mei Zion en Bryce

Hallo iedereen! Eindelijk internet op de camping in Cannonville, bij Bryce Canyon. Vandaag was weer een prachtige dag. Om half zeven stonden we op (!) aten we snel een broodje en vertrokken we bepakt en bezakt met de shuttle bus naar Zion, om daar te beginnen aan Angels Landing. Zo rond acht uur zetten we de eerste passen op deze trail. Waauw! Het was er nog erg rustig, we konden lekker doorlopen en hadden specaculaire views! Af en toe vrij stijl, maar met de nodige tussenstops en rustpauzes kwamen we na zo'n anderhalf uur aan bij Scouts Overlook. Dit is een uitkijkpunt en de plek waar de hike echt zwaar wordt. Met kettingen moet je jezelf omhoog hijsen met aan beide kanten vrij diepe (...) afgronden. Wij besluiten dat maar niet te doen :). We genieten van het uitzicht, maken wat praatjes met andere hikers en beginnen zo tegen tienen aan de afdaling. Heerlijk in het zonnetje, goed te doen!
Na deze prachtige wandeling gaan we terug naar de camping om de camper reisklaar te maken en we vertrekken richting Bryce Canyon. Maar eerst rijden we nog dwars door Zion, door een hele smalle tunnel en weer met prachtig uitzicht aan alle kanten. Als we zo'n beetje uit het park zijn lunchen we bij een klein restaurantje en zetten we koerst naar het volgende park: Bryce Canyon. We hoorden in Zion van andere toeristen dat het in Bryce erg slecht weer was, veel regen en koud... brrr... daar hadden we niet op gerekend! Onderweg zien we het weer ook steeds slechter worden, donkere wolken en af en toe een spatje regen zelfs! Toch, als we Bryce inrijden is het er prachtig weer! We starten bij een hike: Queens Garden en Navajo Trail. Deze duurt zo'n twee uur en leidt door de canyon. Nouja, ook weer prachtig natuurlijk!!! We genieten met volle teugen en als we terugkomen rijden we met de camper door het park naar het laatste uitzichtpunt, en rijden zo terug met stops op de mooiste punten. Het is uiteindelijk zeven uur als we de camping in Cannonville oprijden. We hebben een prachtig plekje, met uitzicht op de red mountains. Het weer is wel weer wat slechter geworden, het regent een beetje, maar dat is niet erg. We gaan nu lekker pasta eten en dan denk ik dat we er vanavond vroeg inliggen!!!!

22 en 23 mei Las Vegas en Zion

22 mei 2009, de dag na ons trouwen. De ring voelt (bij beide) nog wat onwennig, maar mooi is ie zeker! Met trots dragen we hem en het lijkt alsof iedereen kan zien dat we net getrouwd zijn ?. Na de euforie van gisteren worden we vandaag weer terug de werkelijkheid in geslingerd. Er moeten dingen gedaan worden. We zijn al vrij vroeg wakker en besluiten te gaan ontbijten in het Luxor hotel. Het buffet moet daar bijzonder goed zijn en daar is geen woord van gelogen. We stoppen ons vol met scrambled eggs, sausages en pastries, maar natuurlijk ook met vers fruit, orange juice en koffie. Na het eten wandelen we wat door het Luxor (wonderlijk mooi van binnen) en lopen via het Excalibur naar NewYorkNewYork. Met de Mandalay Train keren we daarna weer terug naar The Hotel om onze spullen op te ruimen en uit te checken. Helaas, we moeten onze heerlijke suite achter ons laten ?. Snel checken we nog even de e-mail en ons blog en wat blijkt: allemaal superleuke reacties!!! (dank daarvoor). En een reactie van ons mam, dat we bij het uitchecken even navraag moeten doen naar een pakketje..... hmmmm... maar goed dat we dat lezen want we waren van plan gebruik te maken van de express check out (gewoon je sleutelkaart in een box droppen)! We wandelen met al onze spullen naar de check-out van The Hotel, maar dan beseffen we dat het thuisfront denkt dat we in het Mandalay hotel zitten. Dus lopen we door het casino, sluip-door-kruip-door naar het Mandalay. Daar wachten we in de rij bij de hotel register, die ons verteld dat we bij de business desk moeten zijn. We lopen naar de business desk, maar er is niks binnen gekomen voor ons. Of ze alsjeblieft nog een keer wil checken want het is een cadeautje en we zijn gisteren getrouwd en pleasepleaseplease? De aardige dame kijkt nog een keer en ziet dan dat er inderdaad toch een pakketje is maar dat is naar het convention center gebracht. Wimmo blijft achter bij de koffers en ik sjees weer door het hele hotel (letterlijk... het is ruim 15 minuten lopen) naar de business balie van het convention center. Daar is een pakketje, maar ik moet 10 dollar betalen om het in ontvangst te mogen nemen. Gelukkig had ik mijn tas bij me dus na het overhandigen van de ‘handling fee’ krijg ik een pakket mee. Ik zoek Wimmo weer op, die het zich gemakkelijk heeft gemaakt in de hotellobby en samen maken we het cadeau open. Wat leuk!! Heel mooi ingepakt, met een strik erom, in een doos, een vaas met champagneglazen en tekst erin gegraveerd!! Heel erg leuk ? ons eerste huwelijkscadeau!

Dan krijg ik ineens een sms-berichtje van Tabitha: zij en Rob hebben hun route omgegooid en zijn vanavond in Las Vegas, of we wat af willen spreken. Natuurlijk willen we dat, maar er is eerst nog werk aan de winkel!
We wachten op de taxibus van El Monte, het camperverhuurbedrijf. Tegen twee uur zijn we bij de verhuurder en vullen het nodige papierwerk in. Daarna krijgen we een instructievideo te zien. En dan op naar ons huis op wielen. Een mooie, grote camper (25 ft) met een slide out, zodat we wat extra ruimte hebben als we op de camping staan. Alles ziet er supernetjes uit en na het stellen van de spiegels rijdt Wimmo als een volleerd camperbestuurder richting de Wal*mart voor de eerste praktische boodschappen: twee stoeltjes om buiten te kunnen zitten, een gasbarbecuetje en een broodrooster (want dat amerikaanse brood is ‘rauw’ niet te vreten). De volgende stop is de Vons, een hele grote supermarkt waar we voor de komende twee weken eten en drinken inslaan. Tegen zessen arriveren we op het Oasis RV-park waar we een plekje krijgen met net-geen-strip-view. Ik richt de camper in, hang de kleren op en berg de koffers op en dan nemen we een taxi richting het Planet Hollywood Hotel, waar we Rob en Tabitha treffen. Wat leuk! Bekenden in Las Vegas!! Ze feliciteren ons natuurlijk eerst met ons trouwen en willen horen hoe het precies gegaan is. We eten een pastatje bij een lekker restaurant en dan duik ik met Tabitha toch echt nog ff de Victoria Secrets in ? Als de heren ongeduldig worden rekenen we onze aankopen af en wandelen we een stuk over de Strip. Bij Ballys doen we nog een drankje en dan is het tijd om de fonteinen bij het Bellagio te bekijken. Daarna nemen we weer afscheid en gaan wij met een taxi terug naar ‘ons huis’. Moe maar voldaan vallen we rond enen in slaap.

23 mei
Al vrij vroeg worden we wakker, het zal ongeveer zeven uur zijn. Na nog wat soezen staan we toch maar op en beginnen aan ons eerste ontbijt in de camper. Na het ontbijt ruimen we de boel op en verlaten we Las Vegas om koers te zetten naar Zion National Park. Na ongeveer 2 uur rijden wordt de omgeving steeds mooier, maar het weer steeds slechter.... We zien dikke wolken in de verte en de zon heeft steeds meer moeite om erdoor te komen. Maar gelukkig, tegen de tijd dat we in de buurt van het park komen en een eerste tankstop maken (30 gallon voor 75 dollar.....) is het weer lekker warm en lijkt de zon terug te komen. Eenmaal op de camping (Zion Campground) eten we een broodje en gaan dan met de shuttle bus naar het park. Zodat we de komende twee weken alle parken in-en uit kunnen kopen we een national park jaarpas en gaan dan naar het visitor center om te bekijken wat we allemaal gaan doen. Vanwege het tijdsverschil (het is hier ‘mountain time’) hebben we helaas een uurtje verloren, dus gek veel tijd hebben we niet. We kiezen ervoor om eerst met de shuttle bus helemaal naar de laatste stop te rijden en daar de ‘River Side Walk’ te doen. Een makkelijke trail, in de schaduw, langs de Virgin River. Een goede keus, we hebben prachtig zicht op de canyon en kunnen af en toe wat passen de rivier in zetten. Aan het einde van deze trail begint de wandeling ‘The Narrows’, die door de rivier loopt totdat de canyon-opening te smal wordt om nog door te kunnen lopen. We zien mensen in speciale pakken terugkomen en het ziet er heel spannend uit. Zoals de meeste toeristen waden we zelf ook een stuk door de rivier, een hoogtepuntje van de dag! Het water was ijskoud, maar na een tijdje voel je dat niet meer......
Na deze wandeling gaan we een stukje terug met de shuttle bus naar Wheeping Rock en maken de hike naar deze soort van waterval. Water wordt daar van boven door de rotsen heen geperst waardoor het lijkt alsof de rotsen huilen. Vanwege het water groeien er op en in de rotsen allerlei planten en bloemen, ook wel hanging gardens genoemd. Ook weer heel erg mooi, hoewel het een flinke klim is! Het is nu inmiddels zes uur in de avond en het gaat nu erg hard waaien waardoor het ook wat koud wordt. We besluiten terug te gaan naar de camping, waar we de barbecue in elkaar knutselen en een paar flinke stukken vlees bakken (met een tomaatje, voor de vitaminen....). Nog een lekkere douche en dan zit ik dus nu schoon gewassen om tien over negen dit reisverslag te typen. Helaas hebben we op deze camping geen internet, dus ik kan het nog niet online zetten, maar ik hoop dat het morgen wel gaat lukken.
Het plan is om morgen een stukje van Angels Landing te gaan wandelen, een vrij heftige ‘trail’ een stuk omhoog met uitzicht over Zion. Daarna moeten we weer vertrekken en staat Bryce Canyon op het programma. Vanuit Bryce meer!!

Las Vegas, 21 mei 2009

Vandaag was het zover! Het is inmiddels half een 's nachts geweest, dus ik typ ff snel een stukje, maar, vandaag was het dus zover! Wij zijn getrouwd in Las Vegas!!

De vlucht hier naartoe (wat lijkt dat alweer lang geleden) verliep soepeltjes, geen bijzonderheden, geen vertragingen, we landde een half uur eerder dan gepland op Las Vegas airport. Direct door naar Alamo, om de huurauto op te halen. Het idee was om een 'vette cabrio' te huren, want we gingen er natuurlijk in trouwen (wij wisten dat al....). Maar..... er was geen cabrio meer!!! Balen dus, maar thanks to Cathy (many thanks) reden we uiteindelijk richting het hotel in een zilvergrijze jeep wrangler! Ook niet verkeerd.

In het hotel kregen we een upgrade dus nu verblijven we in een suite in The Hotel. Supermooi, twee kamers, met drie tv's en een enorm bed (weddingnight, here we come :)

Maar goed, nogmaals, vandaag was het dus zover. Na een nacht goed geslapen te hebben ontbeten we luxe in het hotel, kochten we de premium shopping mall leeg en relaxten we nog lekker bij het zwembad. Om om half zeven richting de Little White Chapel te rijden. Aldaar troffen we Arthur en Ria, ontmoet via het AA-forum. Arthur en Ria zouden voor ons de foto's verzorgen en omdat ze er toch waren ook maar meteen als getuige optreden. Er waren nog drie wachtenden voor ons in de Drive Thru maar daarna waren we toch echt aan de beurt. Na een intake gesprek met Reverand Thomas Jackson werden we op zijn Amerikaans getrouwd. Met de nodige 'I do's'. De ringen werden gewisseld, een traantje werd weggepinkt en de reverend werd getipt en toen waren we man en vrouw!! Erg leuk en bijzonder, tegelijk grappig en romatisch. De foto's spreken voor zich.

Na een amerikaans bruiloftsmaal in Outback Stakehouse hebben we de auto weer ingeleverd en zijn we nu klaar om naar bed te gaan. Als man en vrouw......

Morgen halen we de camper op en kan ons volgende avontuur beginnen!

Las Vegas, what a city!

Ons reisschema

Lieve allemaal. Nog minder dan 24 uur en dan zitten we (als het goed is) in het vliegtuig onderweg naar Las Vegas. Voor de duidelijkheid hieronder ons reisschema, zodat jullie ongeveer weten wanneer we waar uithangen!

20 mei: Vlucht KL6067 om 10.30 uur richting Detroit. Dan met vlucht KL5195 naar Las Vegas waar we om 16.45 uur plaatselijke tijd arriveren. We slapen dan twee nachten in het Mandalay Bay Resort aan de Strip.

22 mei: Deze ochtend halen we de camper op en blijven we nog een nachtje in Las Vegas op het Oasis Las Vegas RV Resort.

23 mei: In de vroege ochtend vertrekken we naar Zion Canyon Campground in Springdale, Utah

24 mei: We vervolgen de reis naar Bryce Canyon, camping Bryce Valley KOA in Cannonville, Utah

25 mei: Deze dag proberen we te overnachten in Capitol Reef State Park op de Fruita Campground

26 mei: Voor twee nachten slaan we ons kamp op in Moab, Utah (KOA)

28 mei: Onze camping ligt middenin Arches NP en heet Devils Garden Campground

29 mei: Een camping met uitzicht op Monument Valley: Goulding's Camp

30 mei: Wahweap RV Campground aan Lake Powell

31 mei: Camperen in de Grand Canyon op Mather Campground

1 juni: Wordt het Kingsman of wordt het Scotssdale??

2 juni: We proberen een plekje te bemachtigen op een campground in Joshua Tree NP

3 juni: De laatste drie nachten camperen we in weelde op het Newport Dunes Waterfront Resort bij Los Angeles

6 juni: Nadat we de camper weer hebben ingeleverd vliegen we om 14.20 uur plaatselijke tijd met vlucht KL6320 naar Minneapolis om met vlucht KL6056 terug te vliegen naar Amsterdam.

7 juni: Om 12.30 uur Nederlandse tijd landen we weer op Schiphol

Inmiddels zijn we online ingechecked voor onze eerste vluchten en zijn we verzekerd van een plaatsje naast elkaar!