22 mei 2009, de dag na ons trouwen. De ring voelt (bij beide) nog wat onwennig, maar mooi is ie zeker! Met trots dragen we hem en het lijkt alsof iedereen kan zien dat we net getrouwd zijn ?. Na de euforie van gisteren worden we vandaag weer terug de werkelijkheid in geslingerd. Er moeten dingen gedaan worden. We zijn al vrij vroeg wakker en besluiten te gaan ontbijten in het Luxor hotel. Het buffet moet daar bijzonder goed zijn en daar is geen woord van gelogen. We stoppen ons vol met scrambled eggs, sausages en pastries, maar natuurlijk ook met vers fruit, orange juice en koffie. Na het eten wandelen we wat door het Luxor (wonderlijk mooi van binnen) en lopen via het Excalibur naar NewYorkNewYork. Met de Mandalay Train keren we daarna weer terug naar The Hotel om onze spullen op te ruimen en uit te checken. Helaas, we moeten onze heerlijke suite achter ons laten ?. Snel checken we nog even de e-mail en ons blog en wat blijkt: allemaal superleuke reacties!!! (dank daarvoor). En een reactie van ons mam, dat we bij het uitchecken even navraag moeten doen naar een pakketje..... hmmmm... maar goed dat we dat lezen want we waren van plan gebruik te maken van de express check out (gewoon je sleutelkaart in een box droppen)! We wandelen met al onze spullen naar de check-out van The Hotel, maar dan beseffen we dat het thuisfront denkt dat we in het Mandalay hotel zitten. Dus lopen we door het casino, sluip-door-kruip-door naar het Mandalay. Daar wachten we in de rij bij de hotel register, die ons verteld dat we bij de business desk moeten zijn. We lopen naar de business desk, maar er is niks binnen gekomen voor ons. Of ze alsjeblieft nog een keer wil checken want het is een cadeautje en we zijn gisteren getrouwd en pleasepleaseplease? De aardige dame kijkt nog een keer en ziet dan dat er inderdaad toch een pakketje is maar dat is naar het convention center gebracht. Wimmo blijft achter bij de koffers en ik sjees weer door het hele hotel (letterlijk... het is ruim 15 minuten lopen) naar de business balie van het convention center. Daar is een pakketje, maar ik moet 10 dollar betalen om het in ontvangst te mogen nemen. Gelukkig had ik mijn tas bij me dus na het overhandigen van de ‘handling fee’ krijg ik een pakket mee. Ik zoek Wimmo weer op, die het zich gemakkelijk heeft gemaakt in de hotellobby en samen maken we het cadeau open. Wat leuk!! Heel mooi ingepakt, met een strik erom, in een doos, een vaas met champagneglazen en tekst erin gegraveerd!! Heel erg leuk ? ons eerste huwelijkscadeau!

Dan krijg ik ineens een sms-berichtje van Tabitha: zij en Rob hebben hun route omgegooid en zijn vanavond in Las Vegas, of we wat af willen spreken. Natuurlijk willen we dat, maar er is eerst nog werk aan de winkel!
We wachten op de taxibus van El Monte, het camperverhuurbedrijf. Tegen twee uur zijn we bij de verhuurder en vullen het nodige papierwerk in. Daarna krijgen we een instructievideo te zien. En dan op naar ons huis op wielen. Een mooie, grote camper (25 ft) met een slide out, zodat we wat extra ruimte hebben als we op de camping staan. Alles ziet er supernetjes uit en na het stellen van de spiegels rijdt Wimmo als een volleerd camperbestuurder richting de Wal*mart voor de eerste praktische boodschappen: twee stoeltjes om buiten te kunnen zitten, een gasbarbecuetje en een broodrooster (want dat amerikaanse brood is ‘rauw’ niet te vreten). De volgende stop is de Vons, een hele grote supermarkt waar we voor de komende twee weken eten en drinken inslaan. Tegen zessen arriveren we op het Oasis RV-park waar we een plekje krijgen met net-geen-strip-view. Ik richt de camper in, hang de kleren op en berg de koffers op en dan nemen we een taxi richting het Planet Hollywood Hotel, waar we Rob en Tabitha treffen. Wat leuk! Bekenden in Las Vegas!! Ze feliciteren ons natuurlijk eerst met ons trouwen en willen horen hoe het precies gegaan is. We eten een pastatje bij een lekker restaurant en dan duik ik met Tabitha toch echt nog ff de Victoria Secrets in ? Als de heren ongeduldig worden rekenen we onze aankopen af en wandelen we een stuk over de Strip. Bij Ballys doen we nog een drankje en dan is het tijd om de fonteinen bij het Bellagio te bekijken. Daarna nemen we weer afscheid en gaan wij met een taxi terug naar ‘ons huis’. Moe maar voldaan vallen we rond enen in slaap.

23 mei
Al vrij vroeg worden we wakker, het zal ongeveer zeven uur zijn. Na nog wat soezen staan we toch maar op en beginnen aan ons eerste ontbijt in de camper. Na het ontbijt ruimen we de boel op en verlaten we Las Vegas om koers te zetten naar Zion National Park. Na ongeveer 2 uur rijden wordt de omgeving steeds mooier, maar het weer steeds slechter.... We zien dikke wolken in de verte en de zon heeft steeds meer moeite om erdoor te komen. Maar gelukkig, tegen de tijd dat we in de buurt van het park komen en een eerste tankstop maken (30 gallon voor 75 dollar.....) is het weer lekker warm en lijkt de zon terug te komen. Eenmaal op de camping (Zion Campground) eten we een broodje en gaan dan met de shuttle bus naar het park. Zodat we de komende twee weken alle parken in-en uit kunnen kopen we een national park jaarpas en gaan dan naar het visitor center om te bekijken wat we allemaal gaan doen. Vanwege het tijdsverschil (het is hier ‘mountain time’) hebben we helaas een uurtje verloren, dus gek veel tijd hebben we niet. We kiezen ervoor om eerst met de shuttle bus helemaal naar de laatste stop te rijden en daar de ‘River Side Walk’ te doen. Een makkelijke trail, in de schaduw, langs de Virgin River. Een goede keus, we hebben prachtig zicht op de canyon en kunnen af en toe wat passen de rivier in zetten. Aan het einde van deze trail begint de wandeling ‘The Narrows’, die door de rivier loopt totdat de canyon-opening te smal wordt om nog door te kunnen lopen. We zien mensen in speciale pakken terugkomen en het ziet er heel spannend uit. Zoals de meeste toeristen waden we zelf ook een stuk door de rivier, een hoogtepuntje van de dag! Het water was ijskoud, maar na een tijdje voel je dat niet meer......
Na deze wandeling gaan we een stukje terug met de shuttle bus naar Wheeping Rock en maken de hike naar deze soort van waterval. Water wordt daar van boven door de rotsen heen geperst waardoor het lijkt alsof de rotsen huilen. Vanwege het water groeien er op en in de rotsen allerlei planten en bloemen, ook wel hanging gardens genoemd. Ook weer heel erg mooi, hoewel het een flinke klim is! Het is nu inmiddels zes uur in de avond en het gaat nu erg hard waaien waardoor het ook wat koud wordt. We besluiten terug te gaan naar de camping, waar we de barbecue in elkaar knutselen en een paar flinke stukken vlees bakken (met een tomaatje, voor de vitaminen....). Nog een lekkere douche en dan zit ik dus nu schoon gewassen om tien over negen dit reisverslag te typen. Helaas hebben we op deze camping geen internet, dus ik kan het nog niet online zetten, maar ik hoop dat het morgen wel gaat lukken.
Het plan is om morgen een stukje van Angels Landing te gaan wandelen, een vrij heftige ‘trail’ een stuk omhoog met uitzicht over Zion. Daarna moeten we weer vertrekken en staat Bryce Canyon op het programma. Vanuit Bryce meer!!